ծփանքի, [գոյական]
1. Ալիքավոր տատանում՝ շարժում (ջրի, օդի):
2. Երերում, տարուբերում, տատանում (բույսերի):
3. Ծածանում, փողփողում (դրոշի, վարագույրի ևն):
4. Թևաբախում, թևերի տատանում՝ թափահարում:
5. (փոխաբերական) Խռնում, խլրտում, զեռում (մարդկանց՝ կենդանիների բազմության):
6. (փոխաբերական) Շարժում, եռուզեռ: Մենակ եմ վայելում... այս կյանքն ու ծփանքը լուսավետ
(Հ. Սահյան):
7. (փոխաբերական) Փոփոխություն, վայրիվերում: Քաղաքական կյանքի ծփանք:
8. (փոխաբերական) Վետվետանք, վետվետում: Սիրում եմ արևի շողերի ծփանքը դաշտերում:
9. (փոխաբերական) Բուռն հուզմունք՝ ապրում: Կը հիշեմ մտքի ծփանքս իմ հազար (Սիպիլ):
10. (փոխաբերական) Թրթիռ, բաբախում: Սգում էի մատաղ կրծքի ծփանքը:
11. (փոխաբերական) Երկրի մակերևույթի ալիքավորություն: Հարթավայրը թեթև ծփանքով վերածվում էր թեքության:

գ. 1. Ալեկոծություն, ափակոծություն, ալեծածանություն, ծփում, ծփյուն, ծուփ (հնց.): 2. Հուզում, շարժում, հույզ: Ծածանմունք: վարանք, վարանում:

ի 1. Волнение. 2. Зыбь. 3. Колыхание, колебание. 4. Хлопанье. 5. Плеск, плескание.