կաթվածահարի, [գոյական, ածական]
1. (բժշկական) Կաթված ստացած, կաթվածով հիվանդացած մարդ:
2. (փոխաբերական) Գործելու՝ զարգանալու՝ դիմադրելու ևն կարողությունից զրկված, անկման՝ թուլության՝ անզորության վիճակի մեջ ընկած: Կաթվածահար երկիր:

գ. (բժշկ.) Անդամատւյծ:

ի (բժշկ) Апоплектик, паралитик. ◊ Կաթվածահար անել парализовать. Կաթվածահար լինել парализоваться, получить апоплексический удар.