1. [կրավորական և չեզոք բայ] Կախել -ի:
2. [չեզոք բայ] Առանց հենարանի՝ մի որևէ բանից կախ ընկնելով օդի մեջ ուղղահայաց դիրքում գտնվել:
3. Որևէ ուղղահայաց հենարանի (պատի՝ սյունի՝ տախտակի ևն) փակցված լինել ուղղահայաց դիրքով: Հայտարարությունը կախված Էր պատին:
4. Կախվելով ինքնասպանություն գործել:
5. Տե՛ս Կախված լինել:
6. (փոխաբերական) Օդի մեջ՝ երկնակամարում ևն լինել՝ երևալ: Նրանց գլխի վրա աստղեր Էին կախվել (Ն. Կազանձակիս):

չբ. Կախ ընկնել, կախ լինել, քաշ Ընկնել, (բրբ.) ճոլոլակ ընկնել, ճոլոլակ լինել:

վեց 1. Виснуть, повиснуть, повисать, свисать. 2. Вешаться, повеситься.