կակազանք - բացատրություն
կակազանքի, [գոյական]
Խոսելու թերություն, որ կապված է բառերն ու առանձին հնչյունները դժվարությամբ և ընդհատումներով արտաբերելու հետ, թոթովախոսություն:
Խոսելու թերություն, որ կապված է բառերն ու առանձին հնչյունները դժվարությամբ և ընդհատումներով արտաբերելու հետ, թոթովախոսություն: