կրկնակետի, կրկնակետեր, [գոյական] (քերականագիտություն)
Երկու կետ, զույգ կետը որպես կետադրական նշան (հայերենում՝ վերջակետ, ուրիշ լեզուներում՝ միջակետ):

գ. Տրոհանիշ: