[ածական]
1. Կապ՝ կապակցություն չստեղծող, անկապ, անհարիր:
2. Անավարտ մասերից՝ կտորներից կազմված՝ բաղկացած, միասնական ամբողջություն չկազմող:

ա. Անկաաակից, անկապ, անշաղկապ, անհարիր, անհոդ, անկցորդ, ընդհատ, անճարակից, հատուկտիր, հատուկտոր, կտրատ, կիսատ-պռատ. կտրակցոն (բրբ.):

1. ա․ Отрывистый, отрывочный, обрывочный, несвязный, нескладный, бессвязный. 2․ մ. Отрывисто, отрывочно, обрывисто, несвязно, нескладно. 3. ա․ Обрывочный, лишённый целостности. 4. ա․ Редкий, недостаточный, ограниченный, неполный.