[ածական]
1. Հազար՝ բազմաթիվ աչքեր ունեցող, բյուրաչյա:
2. (փոխաբերական) Ամեն ինչ տեսնող՝ իմացող, ամենիմաստ: Կան գրքե՜ր, գրքե՜ր հազարաչքանի (Ե. Չարենց):
3. Հազարավոր լրտեսներ՝ տեսնողներ՝ լրտեսողներ ունեցող, հազարավոր մարդկանցից բաղկացած: Մատնիչների հազարաչքանի բանակ:

ա. Հազարաչքանի, հա-

1․ ա. Тысячеглазый.