հալոցի, [գոյական]
1. Անոթ, որի մեջ հալում են մետաղներ և այլ դժվարահալ նյութեր:
2. Մետաղներ հալելու հնոց, բով:
3. Ձնհալ, հալհլոց:
4. (տեխնիկա) Մետաղներ հալեը:
5. Տե՛ս Հալվածք (1):
6. (հնացած) Ստամոքս:

1) գ. 1. (տեխ.) Հրահալոց, բով, քուրա, բութակ, քրա (հզվդ.): 2. Հալաման, հալապույտ, հալապուտուկ: 3. Տես Ստամոքս:

2) տես Հալհլոց:

ի 1. Тигель. 2. Оттепель