հալքի, [գոյական]
1. Հալելը, հալվելը:
2. Ձնահալ, հալհլոց:
3. (մասնագիտական) Հալվածք:

գ. 1. Հալհլոց, հալհլուք, ձնհալք, ձնհալ, հալոց, (հզվդ.) սաոնահալություն, սառնահալք, պաղլիճ (բրբ.): 2. Հալոցք, հալում:

ի 1. Таяние. 2․ Оттепель. ◊ Հալքն ընկել է наступила оттепель.