[ներգործական բայ]
1. Մի բանի հակառակ՝ ընդդեմ ուղղել՝ դնել՝ առաջ քաշել: Դասակարգը հակադրել Է հնին, իր Լենինին (Ե. Չարենց):
2. Հակասություն ստեղծել՝ առաջացնել: Նա շատ Է ձգտում մեզ իրար հակադրել:
3. Համեմատելով՝ հակադրելով տարբերությունը բացահայտել՝ երևան հանել:

նբ. Հանդիպադրել, ընդդիմել (հնց.):

եցի Противополагать, противоположить, противопоставлять, противопоставить.