հակակրանքի, [գոյական]
Մեկին չսիրելու՝ չհամակրելու զգացմունք, մեկի նկատմամբ հակառակ տրամադրություն:

գ. Հակակրություն, անւհամակրություն, ատելություն, գարշանք, խորշանք, զզվանք, նողկանք, պժգանք. (հնց.) անսիրություն, անՄիրեւլություն, ընդդիմակրություն:

համակրանք

ի Антипатия.