[չեզոք բայ]
1. Հակառակ՝ դեմ դուրս գալ, ընդդիմանալ:
2. Հակաճառել, վիճաբանել:
3. Արգելք հարուցել, դիմադրել, խանգարել:
4. Համառել, կամակորություն անել:
5. Տե՛ս Հակառակվել (2):

չբ. 1. Հակաճառել, առարկել, վիճաբանել, հակառակվել, կագել (հնց.): 2. Դիմադրել, հակադրվել, ընդդիմանալ, (հզվդ.) դիմակցել, ընդդիմակցել, ոսոխել, վնել (բրբ.), դեմ գալ, դեմ կանգնել, դեմ կենալ, դեմ գնալ, դեմ ելնել: || Թարսվել (բրբ.):

եցի 1. Противиться, воспротивиться, сопротивляться. 2․ Возражать, возразить, перечить.