հակառակորդի, [գոյական]
1. Հակառակ ուղղության՝ կուսակցության՝ հոսանքի ևն կողմնակից՝ հետևորդ:
2. Պատերազմող կռվող կողմ, թշնամի:
3. Ոչ բարեկամ՝ անբարյացակամ մարդ:
4. Վիճող՝ բանավիճող կողմ՝ անձ:
5. Դատավարության մեջ՝ կողմերից յուրաքանչյուրը մյուսի նկատմամբ:
6. (սպորտային) Մրցակից, ախոյան, մրցորդ:
7. (հավաքական) Թշնամական զորք, թշնամի:

գ. 1. Թշնամի, ոսոխ, (հնց.) ընդդիմադիր, ընդդիմակից, ընդդիմամարտ, դիմամարտ, ընդդիմամարտիկ, ահեկորդ, սատան, պատերազմիչ, հակաոակական: 2. (սպորտ.) Մրցակից, մրցորդ, ախոյան Լխաղի մեշ1: 3. Տես Ներհակ: --էԱ-

բարեկամ

ի 1. Враг. 2. Соперник. 3. Противник. 4. (հվքկն.) Вражеское войско, враг, неприятель, противник.