հրավիրակի, [գոյական]
1. Նա, որ տանտիրոջ կողմից գնում է հրավիրելու, կոչնական (2), խնդրակ:
2. Նա, որ հրավիրում է՝ կանչում է մի տեղ:
3. Եղանակի տեսակ, որ նվագում են հյուրեր հրավիրելիս:
4. [ածական] Հրավիրելուն հատուկ, հրավիրական:

ա. գ. Կոչնական, խնդրակ, ձայնող, (հզվդ.) օրոն, հրավիրատու, հետահույզ, կանչող (բրբ.):