[ածական]
1. Հուր՝ կրակ ցայտող:
2. (փոխաբերական) Կրակի նման վառվռուն՝ բորբոքուն:
3. (փոխաբերական) Զայրագին, զայրույթից վառվող:

ա. 1. Հրափայլ, կրակոտ, (հզվդ.) հրանշույլ, բոցացայտ: 2. Հրացան, շանթառաք, հրարձակ, հրաթափ: