1. [գոյական] Ներսից պտուտակաձև ակոսներ ունեցող փողով ձեռքի հրազեն: Երեքգծանի հրացան:
2. [ածական] (հնացած) Հուր՝ կրակ ցանող, հրացայտ:
3. Հրահար:

1. գ. (ռազմ.) Հրազեն, կարաբին է կարճ), սատանի գերեզման (ծածկ.), (բրբ.) վւաթիչ, ծակ Էրկաթ, նետիչ, դրխկան, ցլւկիճ, թվանք: 2. ա. Հրացայտ, շանթառաք, հրարձակ, քւրաթափ:

ի Ружьё, винтовка. ◊ Հրացանը լցնել зарядить ружьё. Հրացանի բռնել расстрелять.