[ներգործական բայ]
1. Հրդեհ գցել, կրակ տալ՝ այրելու համար:
2. (փոխաբերական) Բորբոքել, բուռն հուզմունք՝ տենչ՝ ձգտում առաջացնել մեկի մեջ:
3. (փոխաբերական) Հասարակական կյանքի բուռն իրադարձություններ ստեղծել՝ առաջացնել:
4. (փոխաբերական) Հրագույն ցոլքերով պարուրել՝ համակել:

նբ. Հրկիզել, այրել, բռնկեցնել, վառյե,, բոցավառել, բոցակիզել, կրակել, մրկել. Տրդեհ գցել, կրա:կ գցել, կրակ ձգել, կրակ տա|. կրակի մատնեք, կրակ;ի ճարակ դարձնել, կրաւկի բաժին դարձնել, կրակին տալ, կրակ դնել, (բրբ.) կպցնել, կառ գցել, կաո տալ:

եցի 1. Поджигать, поджечь. 2. Сжигать, сжечь.