[գոյական]
1. Հրձիգ լինելը:
2. Հրդեհ գցելը, հրդեհելը:
3. (հնացած) Կրակ նետելը՝ թափելը (կայծակի մասին):
4. (փոխաբերական) Բորբոքելը, մի բանի դրդելը, հրահրանք:

գ. (հզվդ.) Հրընկեցություն: