հրվիժակի, [գոյական] (գիտական)
Շիկացած՝ լույս արձակող մատերիայի դուրս ցցված մասերը, որոնք երևում են Արեգակի լրիվ խավարման ժամանակ, ինչպես և հատուկ գործիքներով նայելիս (պրոտուբերանց):