ճակատակալի, ճակատակալներ, [գոյական]
1. Նույնն է՝ Ճակատանոց:
2. [գոյական] Շինվածքի ճակատային մասը բռնող՝ պահող: Մուտքի ճակատակալ քար:

գ. ճակատանոց:

ի Налобник.