[ածական]
Ճահիճներով հարուստ:

ա. ճահճաշատ, ճահճուտ, ճահճապատ: || Մորաթաթախ (հզվդ.):

ա. 1. Болотистый, изобилующий болотами, заболоченный. 2. Болотистый, топкий, вязкий.