ճանկի, [գոյական]
1. Գազանների և թռչունների կեռ՝ սրածայր եղունգ, մագիլ, ճիրան:
2. Մարդու երկար եղունգ:
3. Երկաթյա կեռ, սուր ու կեռ ծայրով երկաթ:
4. (ռազմական) Երկու այնպիսի նշանառության միասնությունը, որոնցից մեկի ժամանակ արկը նշանին չի հասնում, մյուսի ժամանակ նշանից հեռու է թռչում: Նշանը ճանկի մեջ առնել:
5. Տրոլեյբուսի՝ հոսանքն ընդունող ձողի ծայրի երկճյուղ մասը, որ էլեկտրալարն իր մեջ է առնում ու սահում նրա վրայով, եղանիկ:

1) գ. ճիրան, մագիլ, ճապուռ, ճանկսաթ (գիշատիչների), չանգ (բրբ.): II Եղունգ: 2. Կեռ, կեռիք, ակիշ, գաբ, ագռավուկ, կարթ (ձկնորսությանի, խիղբ (բույսիի, գզեռ (նավի, մակույկիի, կռաձող (նավավարիի: 3. Տեն Աքցան:

2) գ. (բսբ.) Հարյակ, երիքովի վարդ, թաթիկ, հարություն:

ի 1. Коготь. 2. (մսնգ.) Крюк, вилка. ◊ Ճանկը գցել зацапать, сцапать. Ճանկն ընկնել попасть в когти, в лапы.