[ներգործական բայ]
Ճանկերով՝ եղունգներով մաշկը քերծել՝ պատռել:

նբ. Ճանկել, քերծել, պլոկել, (հզվդ.) մլմլել, ճապռել, սկրթել, փեճռե|, (բրբ.) չանգել, չանգռել, չանգչանգել, չանգըռ- տել, չանգռստրել, ճաէւկռթել, ճանկռոտել, ճան- կըոտել, ճանկ ոտ որ ել, քեղրթել, պռճոկել, պռճկել, լոպկել, լոպխել, լպզորել, ճապռել, ճեպռել, ճպռել, ճպռտել, ճռփել, ճպռոաել, քրփշտել: Մագլցել:

եցի Царапать, поцарапать, царапнуть, царапаться.