ճաշկերույթի, [գոյական]
1. Հյուրասիրություն, կոչունք, խնջույք:
2. (հեգնական) Հանդիսավորապես և անշտապ ճաշ ուտելը՝ ճաշելը:

գ. Կոչունք, հրավերք, խրնջոււք, ճաշ, սեոան քբանկետի:

ի Званый обед, банкет.