ճոճի, [գոյական]
1. Ծառի ճյուղից՝ տանիքի գերանից ևն կապած պարան, որի վրա նստում են ու ճոճվում:
2. Տե՛ս Ճոճացանց:
3. Տե՛ս Ճոճանակ:
4. Ճոճում, ճոճելը:

1) ա. գ. 1. ճոճաթոռ, ճոճք, ցանցաճոճ, ճոճացանց, ճոճան, ճոճիկ, լանտիկ: 2. Օրորոց, կախօրրան, ճղօրրան, կախմահիճ, կախանկողին, ճոճանոց, (բրբ.) ճլորթի, ծանտրմակ, օրոցչվան, հալոնջ:

2) տես ճահիճ:

ի 1. Зыбка. 2. Качели.