մակաղի, [գոյական]
1. Ոչխարների կեսօրվա հավաքատեղը՝ հանգստի և կթելու համար, մակաղելու տեղ:
2. Առհասարակ՝ գոմերից հեռու փարախ:

տե՛ս Մակաղատեղ (ի):

ի Овчарня, загон, хлев.