[չեզոք բայ]
1. Մակընթացություն կատարել, մակընթացության մեջ լինել: Օվկիանոսը.... մակընթացում է կղզու եզերքին (Շելլի):
2. (փոխաբերական) Որևէ բան բուռն կերպով դրսևորվել՝ տեղի ունենալ, բորբոքվել, հուզվել, խռովվել: Արցունքն անվերջ տեղատվում է և մակընթացում (Շեքսպիր):