մաճի, [գոյական]
Արորի կոթը, որից բռնելով մաճկալը վար է անում:

գ. (գտւղատնտ.) 1. Գութան, արոր: 2. Բռնակ, (բրբ.) հակկալ, բահիճան, հարոր բոտ:

ի Обжа, рогаль, чапыга.