մտրակի, [գոյական]
1. Կոթի վրա ամրացրած կաշվե շերտ կամ կաշեփոկերի ամուր ու հաստ թելերի ևն հյուսվածք՝ կենդանիներին (առավելապես՝ ձիուն) քշելու համար:
2. Նույնը՝ որպես մարդուն հարվածներով պատժելու՝ ծեծելու գործիք, խարազան:
3. (փոխաբերական) Չարիք՝ տառապանք՝ տանջանք պատճառող երևույթ: Բռնության՝ սովի մտրակ:
4. (փոխաբերական) Պախարակող՝ դատապարտող՝ պատժող միջոց: Քննադատության՝ պարսավանքի մտրակ:
5. (փոխաբերական) Այն, ինչ-որ ուժգնորեն խփում՝ հարվածում և ուժգնորեն ներգործում է մեկի՝ մի բանի վրա: Քամու մտրակ:

գ. Խարազան, ճիպոտ, վարոց, ձաղկիչ, մահակ, դագանակ, (հնց.) առջառաջիլ, ջին, ձաղկ, գավազան, սկետա (ծոպաձևյ, (բրբ.) թոռնա, ձաղտիչ, լեղվիկ, տվվիչ, շփուկ, լուպախ (բարակ), թուջնա. զոմթախ (հաստ):

ի Кнут, плеть, бич.