մրուրի, [գոյական]
1. Գինու՝ ձեթի ևն տակը նստած թանձր նյութը, տակուցք:
2. (փոխաբերական) Դիրտ, տիղմ:
3. (փոխաբերական) Դառնություն, փորձություն:
4. (փոխաբերական) Հետք, որևէ բանի արտահայտություն՝ հետք: Նա... թախծոտ երգ էր լսում, աչքերի մեջ՝ վշտի մրուր (Ս. Այվազյան):
5. (փոխաբերական) Որևէ վատ սովորույթի՝ գաղափարախոսության ևն մնացուկ՝ վերապրուկ:
6. (փոխաբերական) Հասարակության տակուցք:

գ. 1. Դիրտ, սակուր, տակուցք, մրրուկ, մնացորդ, մնացուկ, (հնց.) ախժիք, ախժինք. տիղմ, սիկ (գետի, ճաՈճի). նստոց (մեզի), գինեմրուր, գինեքար, տորտ (հզվդ.), բրոր: 2. Տեն Մուր:

ի 1. Осадок, гуща. 2. (փխբ.) Горечь. ◊ Մրուրը քամել испить горькую чашу.