[ածական]
1. Բնորոշ առանձնահատկություններ ունեցող, ուրիշներին ոչ նման, յուրատեսակ, ինքնատիպ:
2. Իր առանձնահատկություններով՝ բնույթով որևէ բան հիշեցնող՝ որևէ բանի նմանություն ունեցող, իր տեսակի, կարծես, ասես: Այդ ներքնատունը շուտով դարձավ մի յուրօրինակ հավաքատեղի:

տե՛ս Յուրակերպ:

1. ա. Своеобразный. 2. ա. Самобытный. 3.մ. Своеобразно. 4. մ. Самобытно.