շաղկապի, շաղկապներ, [գոյական] (քերականագիտություն):
1. Նախադասությունները կամ նրանց անդամները միմյանց հետ կապող՝ կապակցող անփոփոխ՝ չթեքվող խոսքի մաս:
2. Կապ, միություն, կապակցություն:

գ. 1. (6նց.) Շաղ, զուգակապ: 2: Հոդ, հոդակապ: 3. Կապակցություն, շարակապություն, (6նց.) շաղկապականություն, շաղկապություն:

ի 1. (քեր.) Союз. 2. Смычка.