շանթի, [գոյական]
1. Մթնոլորտային Էլեկտրականության պարպում օդում՝ սովորաբար լուսավոր զիգզագաձև գծի ձևով, կայծակ:
2. Կայծակի հարված որևէ առարկայի:
3. (փոխաբերական) Սաստիկ հուզմունք (զայրույթ, կիրք ևն) արտահայտող փայլ աչքերում: Աչքերի շանթով նա կարծես հիպնոսում էր մանկամարդ կնոջը:
4. (փոխաբերական) Սուր՝ կշտամբալից՝ խարազանող խոսքեր՝ արտահայտություններ, սուր կշտամբանք՝ ծաղր՝ քննադատություն: Լեռ Կամսարը ծաղրի շանթեր արձակեց կյանքի արատավոր կողմերի վրա:
5. (փոխաբերական) Հարված, խոցում: Մի տեղ էլ անմեղ կուսական սրտեր, զգալով սիրո առաջին շանթեր, ձեռք-ձեռքի տված երգում են, պարում (Վ. Միրաքյան):

գ. Կայծակ: Շանթի, շանթիկ:

ի 1. Молния. 2. (փխբ.) Угроза. 3. (փխբ.) Огонь ♢ Շանթեր արձակել՝ թափել метать громы и молнии.