[ներգործական բայ].
1. Շանթահարել, խփել, հարվածել (շանթի՝ կայծակի մասին):
2. Խայթել, կծել (օձի՝ կարիճի մասին):
3. (փոխաբերական) Կծու խոսքով վիրավորանք հասցնել՝ ցավ պատճառել, խայթել, դաղել:
4. (փոխաբերական) Հարվածել, խփել, այրող՝ կսկծեցնող հարված հասցնել:
5. (փոխաբերական) Շեշտակիորեն նայել, շեշտակի հայացք նետել, հայացքով շանթահարել:
6. (փոխաբերական) Շանթեր արձակել, կայծեր՝ ցոլքեր արձակել: Աչքերը հուր շանթեցին (Ե. Չարենց):

չբ. 1. Շանթահարել, շանթակոծել, կայծակնահարել, կայծակել, փայլակնահարել, կայծակնաբար անել, շանթահար անել, փայլակնաքար անել, ամպ ահ ար անել: 2. Տես Դաղել: 3. ՏեՆ Խայթել: 4. Տես վիրավորել:

եցի 1. Ужалить (о змее, скорпионе и т. п.). 2. (փխբ.) Язвить, съязвить. 3. Ударять, ударить (о молнии). ◊ Հուր շանթել метать молнии.