շապկի, [գոյական]
1. Տղամարդու մարմնի վերևի մասին հագնելու զգեստ, որպես սպիտակեղենի մաս, ներքնաշապիկ, տակի շապիկ:
2. Կանացի սպիտակեղենի մաս՝ երկար, մինչև ծնկների շրջանը հասնող տակի զգեստ:
3. Տղամարդու մարմնի վերևի մասի թեթև վերնազգեստ, որ հագնում են կոստյումի տակից կամ (տաք եղանակներին) առանց կոստյումի, վերնաշապիկ:
4. (փոխաբերական) Արտաքին ծածկույթ՝ տեսք՝ կերպարանք (որևէ բանի): Հեթանոս բանաձևերուն՝ քրիստոնեական շապիկ կհագվեցներ (Ռ. Սարդարյան):
5. (տպագրություն) Նույնն է՝ Գրաշապիկ:
6. Թղթե պահպանակ՝ գրքի կամ տետրակի կազմը մաքուր պահելու համար:
7. Տե՛ս Ատամնաշապիկ:
8. Սողունի մաշկ՝ մորթ:

գ. 1. Ներքնաշապիկ, (բրբ.) տա. կահալավ, լեին: 2. Բլուզ, վերնաշապիկ: 3. Խարավն (հնց.) ՀմաւՓցՅ: 4. Կտավակ Հկարճյ: 5. Խորխ, զեռնոց (հզվդ.) խձիյ: 6. վերտ, թոռոպ (զրաԲի): 7. Արբանք խննդաբերությանյ: 8. Շապկապատյան, շապկակազմ քգրքի1:

ի և պկի 1. Сорочка, рубашка, рубаха. 2. Чехол, обложка, обёртка, оболочка, 3. տե՛ս Ժամաշապիկ։ 4. Коронка (зуба). ♢ Մի (երկու) շապիկ ավելի է հագել старый, стреляный волк. Շապիկը կարճ է не все дома. Վերջին շապիկը ծախել продавать, продать последнюю рубаху. Մի շապիկի մեջ են քնում водой не разольёшь.