[չեզոք բայ]
1. Շատ խոսել, որևէ բանի մասին երկար ու բարակ խոսել:
2. Դատարկաբանել, դատարկախոսել, անիմաստ խոսակցությամբ զբաղվել:

չբ. Շաղակրատել, երկարաբանել, շաղփաղփել, դա տա րկաբանել, զրաբանել, երկայնաբանել, երկարախոսել, զրաբանել, զրախոսել, նանրաբանել, նանրախոսել, (հնց) հոլովաբանել, դա տ արկ ախ ո սել, շատաբանեւլ, դիզաբանել, լեզվագարել, լեզվամոլել, (հզվդ.) ընդվայրաբանել, ընդվայրախոսել, ունայն աթ անել, ունայնախոսել. սնոտիաբանել, Անոտիա խո սել, ավելորդաբանել, բազմաբանել, բազմախոսել, բազմաճառել, չանչաբանել, չանչանւել, (բրբ.) բլբլալ, բլբլացնել, տռտռացնել, վռվռալ, կռլտալ, լվլվացնել, լվռտալ, լփռտկել, դուրս տալ, լեզվին անել, լեզվին տալ, կզակը թուլացնել, կորկոտ անել, ռեխին անել, խոսքը ճղել, վիճի-վիճի անել, կաչաղակ դաոնալ, գլուխը ցավացնել, կնդիչը բարձրացնել:

եցի Болтать.