[ներգործական բայ]
1. Դադարի վիճակը խախտել (տատանել, երերել ևն), շարժման մեջ դնել: Քարը՝ տերևը շարժել:
2. Հրելով՝ քաշելով՝ կրելով ևն մի բան մի տեղից մյուսը տանել կամ տեղից հեռացնել: Սեղանը՝ պահարանը շարժել:
3. Շարժումներ կատարել, մարմնի մասերը շարժման մեջ դնել: Թևերը՝ գլուխը շարժել:
4. Շարժման մեջ դնել, գործի գցել, աշխատել տալ: Մեքենան՝ անիվը շարժել:
5. Քշել, ընթացքի՝ շարժման մեջ դնել, վարել, ընթացնել: Տանուտերը Անտոնին մի բան ասաց ու ձին շարժեց (Ա. Բակունց):
6. (փոխաբերական) Առաջ մղել, զարգացնել, նպաստել որևէ բանի զարգացմանը: Գործիչներ են եղել, որոնք պատմությունն են շարժել և մարդկային հասարակությունը:
7. (փոխաբերական) Ղեկավարել, վարել, մղել մի բանի: Հրամանատարը շարժեց երկու գնդերը թշնամու հեծելազորի դեմ:
8. (փոխաբերական) Դրդել, մղում տալ, որոշ գործողությունների՝ արարքների պատճառ հանդիսանալ: Նրան շարժում Էր կույր ատելությունը:
9. (փոխաբերական) Առաջ բերել, առաջացնել (հուզմունք, վրդովմունք, վիշտ, ուրախություն ևն): Ծիծաղ շարժել:

նբ. Ցնօեէ, տատանեէ. սասանեի հոեոօնեւ: Մոե. ռոո%1. հոսհո քսիոտԼ գորռոռեւ (նախանձ. բարհոատւնԼ դաոձնեւ. բանեոնեւ, օոոծի ռնեւ ի1եռենայ. խաղացնեւ, Հո-ւՀեւ քսուոո օդումհ տ-ւԷւ ՐոաւԽո. ուււեոո1. տաոուօնոեւ քբամին նամակըԼ իւահահլ քամոաօած տեդիօԼ աոնաօնե քկասկածյ, 9աոժւեւ (Ոնօ.). (բրը.) ժօհւեւ, տաոտել, ժաժհ, ժաժահարեւ. ժաժնտԽ. յոճորկել. ժաժ գօել. ժաժ տաւ. նոււհի-նոււհհ անեւ:

եցի 1. Двигать, двинуть. 2. Шевелить, пошевеливать, пошевелить. 3. Шатать, пошатывать, пошатать, шатнуть, пошатнуть. 4. (փխբ.) Продвигать, продвинуть. 5. (փխբ.) Возбуждать, возбудить.