շարոցի, [գոյական]
1. Ակնեղենի՝ զարդերի՝ ոսկիների ևն շարան, որ գցում են վզներին կամ կապում ճակատին:
2. Մրգերի (առավելապես՝ չոր կամ կախան անելու) շարան:
3. Շարք:
4. Ընկույզի կիսած միջուկների շարանի վրա դոնդողակերպ շիրայի շերտ գոյացնելով ու չորացնելով պատրաստվող քաղցրավենիք, սուջուխ:
5. (տպագրություն) Տպատառերից և բացատային նյութից ձեռքով տողեր շարելու գործիք (վերստատկա):

գ. 1. Շարան, պաղատիտ (թվի), (հզվդ.) կցխանի, կցխաք, կցղաք (պտուղների յ, շոպակ, խճաւղ, (բրբ.) չուչխել, սուջուխ, ըռոջիկ, ուռուջիգ: 2. Պնակիտ (գրաշարի):

ի 1. Низка, снизка, нитка, нить. 2. Монисто.