շարույթի, [գոյական] (լեզվաբանություն)
1. Երկանդամ կառուցվածք, որի անդամները գտնվում են որոշչի և որոշյալի հարաբերության մեջ:
2. Լայն առումով՝ որևէ մակարդակի միավորների հաջորդականություն, որ բաղադրում է հաջորդ (գերադաս) մակարդակի մեկ միավոր:
3. Բառը որպես բառակապակցության (իմա՝ նախադասության) վերլուծության սահմանային միավոր՝ նույնպիսի ուրիշ միավորների հարաբերության մեջ, բառը որպես նախադասության անդամ:
4. Խոսքային շղթա: