շուտ - բացատրություն
[մակբայ]
1. Շուտափույթ, արագորեն, անմիջապես: Շու՛տ գնա՝ գիրքը բեր:
2. Կարճ ժամանակում, առանց ուշանալու, ոչ երկար ժամանակով: Գնա, բայց շուտ վերադարձիր:
3. Անմիջապես, իսկույն, որևէ բան լինելուն՝ ասելուն պես: Էլ այստեղ, - ասաց, - մնալ չեմ կարող, - և շուտ նավ նստեց, ընկավ ճանապարհ (Շիլլեր):
4. Որևէ նշված ժամանակից՝ ժամանակակետից առաջ: Այդ դեպքը մեր պատմությունից շուտ Է եղել:
5. [ածական] (հնացած, ժողովրդական) Նախկին, առաջվա: Շուտ ժամանակներում մի ծերուկ Է եղել:
1. Շուտափույթ, արագորեն, անմիջապես: Շու՛տ գնա՝ գիրքը բեր:
2. Կարճ ժամանակում, առանց ուշանալու, ոչ երկար ժամանակով: Գնա, բայց շուտ վերադարձիր:
3. Անմիջապես, իսկույն, որևէ բան լինելուն՝ ասելուն պես: Էլ այստեղ, - ասաց, - մնալ չեմ կարող, - և շուտ նավ նստեց, ընկավ ճանապարհ (Շիլլեր):
4. Որևէ նշված ժամանակից՝ ժամանակակետից առաջ: Այդ դեպքը մեր պատմությունից շուտ Է եղել:
5. [ածական] (հնացած, ժողովրդական) Նախկին, առաջվա: Շուտ ժամանակներում մի ծերուկ Է եղել:
շուտ - հոմանիշներ
. ա. մ. 1. Արագ, շտապ, հապճեպ, վռազ (խսկց.), փույթ (հնց.): 2. Արագարար, արագորեն, անմիջապես, իսկույն, իսկույնևեթ, շուտկեկ (բրբ.): 3. վաղ, կանուխ: 4. վաղուց, վաղօրոք, նախօրոք, կանխօրոք, նախապես, կանխապես:
շուտ - հականիշներ
ուշ, դանդաղ, ծանր
շուտ - ռուսերեն թարգմանություն
մ. 1. Скоро, быстро. 2. Рано; раньше. ♢ Ժամանակից շուտ раньше времени. Ավելի շուտ скорее всего. Շուտ անել 1) делать быстро, быстрее, 2) торопиться, поторопиться.
շուտ - անգլերեն թարգմանություն
early(soon),early