շվայտ - բացատրություն
[ածական]
1. Ցոփ կյանք վարող, կերուխումի անձնատուր եղած:
2. Շվայտություն արտահայտող՝ պարունակող, շվայտության մեջ անց կացող:
1. Ցոփ կյանք վարող, կերուխումի անձնատուր եղած:
2. Շվայտություն արտահայտող՝ պարունակող, շվայտության մեջ անց կացող:
շվայտ - հոմանիշներ
ա. 1. Զեխ, ցոփ: Ցանկասեր, հեշտասեր, անառակ, անբարոյական, ախտասեր, ախտաբույծ, ցովւասեր, ցանկամոլ, հեշտամոլ, շվայտաբարո, շվայտակենցաղ, (հնց.) ճակաճան, մախազ, շվայտոտ (հզվդ.): Պոռնիկ, բոզ: 2. Շռայլ, վատնիչ, ուտող-խմող (խսկց.), ավերկիչ (բրբ.):
շվայտ - հականիշներ
պարկեշտ
շվայտ - ռուսերեն թարգմանություն
ա. Разгульный, развратный.
շվայտ - անգլերեն թարգմանություն
rakish