[չեզոք բայ]
1. Շվայտ դառնալ, շվայտության անձնատուր լինել:
2. Շվայտությամբ անց կացվել, շվայտության մեջ անցնել: Նա այդպես էլ չկարողացավ հաղթահարել իր շվայտացած կենցաղը:

չբ. Շվայտել, ցոփանալ, զեխանալ, զեխել, անառակել, անառականալ, անբարոյականանալ, պոռնկանալ, պոռնկել, բոզանալ, բոզկնալ (բրբ.):

ացա Кутить, вести разгульный образ жизни.