[ածական]
1. Շուրջը տարածվող՝ եղող, շրջապատող (տարածության մասին): Շրջակա տեղանք՝ տարածություններ:
2. Շուրջը գտնվող՝ հավաքված: Շշրջակա ամբոխ:
3. [գոյական] (առավելապես՝ հոգնակի) Նույնն է՝ Շրջակայք:

ա. Մոտակա, մերձակա, մոտիկ:

1. ա. Окрестный, соседний, близлежащий. 2. գ. Окрестность, окрестности.