[գոյական]
1. Ողորմած լինելը:
2. Ողորմած՝ գթառատ արարք՝ վարմունք՝ գործ:
3. Գործածվում է դերանվանական նշանակությամբ՝
ա) Երկրորդ կամ երրորդ դեմքի անձանց փոխարեն՝ աստիճանով ավելի բարձր մարդկանց դիմելիս: Կհաճե՞ արդյոք ձերդ ողորմածությունը շնորհ անել մեզ մոտ:
բ) Խոսողն իր փոխարեն՝ որպես նվաստության՝ համեստության՝ խոնարհության արտահայտություն: Աքաղաղը եփեցին և կերան չորս ծերունիներն ու իմ ողորմածությունը (Տ. Էլլինգեր):

գ. 1. Գթածություն, գթասրտություն, կարեկցություն, գութ: 2. Տես Ողորմություն 1 նշան.:

թյան Милосердие, милость.