ողջումաղբոր, [գոյական]) (ժողովրդական)
Զատկական պատարագի <<ողջույն տուք միմյանց>> քարոզի ժամանակ երկու երիտասարդների իրար ողջույն տալը և համբուրվելը, որով նրանք հոգևոր եղբայր էին դառնում:

տես Եղբայր 1 նշան.: