ոճրապարտի, ոճրապարտներ, [գոյական, ածական]
1. Ոճրի համար մեղապարտ, հանցապարտ, ոճրագործ:
2. Իբրև ոճիր դատապարտելի, ոճիր հանդիսացող, ոճրի բնույթ ունեցող: Ոճրապարտ ագրեսիա:

տես Ոճրագործ:

տե՛ս Ոճրագործ։