ոռնոցի, [գոյական]
1. Ոռնալը:
2. Գայլերի՝ շների և այլ կենդանիների երկարաձիգ ու սուր ձայնը:
3. (փոխաբերական) Որևէ բանի հանած այդպիսի ձայն: Շչակի՝ քամու ոռնոց:
4. (փոխաբերական) Անախորժ ու երկարաձիգ լացի ձայն:
5. (փոխաբերական) Լաց:
6. (փոխաբերական) Կատաղի աղմուկ, գոռում-գոչում, աղմուկ-աղաղակ: Ստադիոնից լսվում էր
ֆուտբոլասերների կատաղի ոռնոցը (Կ. Ռյուկման):

գ. 1. Կաղկանձ, կաղկանձյուն, վնգստոց, վնգվնգոց, վնկվնկոց, ոռնաձայն, ուլուլոց (բրբ.) (գայլի): 2. (փխբ.) Աղմուկ, վայնասուն, աղաղակ (դժգոհության):

ի Вой, завывание, рёв.