ոստայնի, [գոյական]
1. Ջուլհակի հյուսած՝ գործած թելերի ցանցը, հինած:
2. Ջուլհակի կամ գորգագործի հաստոց:
3. Սարդի պատրաստած՝ հյուսած ոստայնացանցը, սարդոստայն:
4. (փոխաբերական) Խճճված վիճակ, հանգամանքների՝ երևույթների խառն՝ խճճված դրություն՝ բարդ միահյուսում: Սոցիալական հարաբերությունների ոստայն:
5. (փոխաբերական) Իրար խաչաձևող՝ իրար հետ հյուսվող լարերի՝ հաղորդագծերի ցանց: Վերևում ձգվում է բարձրավոլտ գծերի ոստայնը:

գ. 1. Թել, ոստայնաթել, շաղամաթ: 2. Կտավ, պաստառ: 3. Սարդոստայն, ցանց, տորգ, մլուր (բրբ.):

ի 1. Паутина. 2. (հնց.) Ткацкий станок. 3. (հնց.) Пряжа. ♢ Ոստայն հյուսել опутывать, опутать паутиной.