ոտնահետքի, ոտնահետքեր, [գոյական]
1. Մարդու կամ կենդանու քայլելուց մնացած ոտքերի հետքը՝ դրոշմվածքը հողի՝ ձյան ևն վրա, ոտնատեղ:
2. Քայլելով բացած ոտքի նեղ ճանապարհ:
3. (փոխաբերական) Հետք, մի բանի թողած հետքը: Տարիների ոտնահետքերով նոր տարիներ վրա հասան (Պ. Սևակ):

օ. Հետօ. ոտնատեղ, ոտնատեոհ. ուոր. ոտնկա (հնց.):

ի След, отпечаток ноги.