ոտնատակի, ոտնատակեր, [գոյական]
1. Ոտքի տակը:
2. [ածական] Ոտքի տակ տված, ոտնակոխ արած:
3. Հաճախակի՝ աշխույժ երթևեկություն ունեցող, որտեղով շատ են գնում-գալիս: Այստեղ նույնպես ոտնատակ էր (Վ. Խեչումյան):
4. Տե՛ս Միջատակ (կոշիկի):

ա. մ. 1. Ոտնակոխ, առաթուր, կոխան: 2. գ. Ներբան, ոտատակ, աքատակ (բրբ.):

ի Ступня, подошва. ♢ Ոտնատակ անել попирать, попрать, топтать, растаптывать, растоптать. Ոտնատակ գնալ ՛լինել быть растоптанным, попранным. Ոտնատակ կորչել пропасть, запропасть, сгинуть, погибнуть. Ոտնատակ տալ 1) տե՛ս Ոտնատակ անել, 2) объезжать, объехать,